Są takie dni, które niosą ze soba wiele miłych i niespodziewanych wrażeń. Ten z datą 09 lutego 2015 roku miał  wyjątkowe znaczenie. Nieczęsto mi się zdarza uczestniczyć w spotkaniach autorskich. Szczerze mówiąc pierwszy raz w życiu dostałem taką szansę. Autor książki prawie 100 letni Jan Sobolewski, mój Ojciec Chrzestny, napisał i przy wsparciu wielu życzliwych ludzi, w tym najbliższej rodziny, doprowadził do wydania swoich wspomnień p.t. „ZAWIŁE DROGI ŻYCIOWE”. Zaproszenie na wieczór autorski przyszło pocztą (nie mailem!), w odstępstwie czasu, dającym szanse na dopasowanie planów do tego terminu, a nie tak, jak to się czyni obecnie na ostatnią minutę. Obecność oczywiście obowiązkowa, razem z Małżonką…! Zastanawiałem się tylko, ilu też będzie chętnych na spotkanie z osobą, która pisze o tak zamierzchłych czasach, ilu będzie chciało oglądać i słuchać Staruszka, opowiadającego o czasach niewyobrażalnie zamierzchłych? Pomyślałem nieskromnie – mam nadzieję, że nasza obecność oprócz spełnienia swoistego, rodzinnego obowiązku, poprawi frekwencję tej uroczystości… A tu dopiero niespodzianka..! W Sali Kolumnowej Wąbrzeskiego Domu Kultury ściany pękały w szwach!!! Rodzina bliska i daleka zebrała się jak w pospolitym ruszeniu! Do tego na sali: dyrektorzy i nauczyciele wąbrzeskich szkół, harcerze, przedstawiciele władz lokalnych, Wąbrzeźnianie… Szok!!! W tym codziennym plastikowym świecie, na chwilę znalazłem się w świecie magii – pełnej wzniosłości, szacunku i dumy z lokalnego Nestora.

Teraz przyszła kolej na lekturę tego wyjątkowego wydawnictwa…