Tak jak prowadzenie pociągu wymaga obsługi kokpitu lokomotywy przez maszynistę, tak i zarządzania zadaniami w czasie wymaga obsługi swoistego kokpitu, stanowiska dowodzenia. Drogi Czytelniku – jeśli pracujesz tylko w domu, to kokpit masz jeden. Jeśli realizujesz swoje zadania służbowe poza domem np. w biurze, to kokpity do zorganizowania masz najmniej dwa. Łatwo powiedzieć, trudniej zrobić… W domu to nie musi być biurko, a całość nie musi zajmować 25 % powierzchni mieszkania. Kiedyś w mieszkaniu miałem „biurko – szafę” z  otwieranym blatem. W stanie zamkniętym zasłaniał liczne przegródki, półki i szafki, po otwarciu umożliwiał dostęp do najpotrzebniejszych narzędzi, elementów i służył do „działań operacyjnych”. Używałem ten mebel w latach 1993 do 2000. Do dziś jeszcze służy innym (niedawno widziałem to na własne oczy….). W pracy to obowiązkiem pracodawcy jest stworzyć i wyposażyć odpowiednie miejsce pracy. Pamiętam frustracje tych, którzy w firmie każdego dnia siedzieli na innym miejscu, nie mając własnego biurka, szuflad i krzesła, przyborów itd. Tak być nie powinno. Ale ok, udało się wygospodarować własny kokpit, centrum sterowania naszymi zadaniami w czasie, trzeba go teraz wyposażyć. Wyposażenie naszego centrum dowodzenia składa się zawsze z tzw. „elementów analogowych” i jeśli ktoś jest użytkownikiem sprzętów komputerowo – tabletowo – smartfonowych, też z „elementów wirtualnych”. Teraz wymienię przykłady „analogów”: segregatory, teczki, czysty papier, kartki samoprzylepne, korytka na dokumenty, długopisy, ołówki, markery, zszywki, spinacze, kalendarz, kosz na  śmieci… Oczywiście wybieramy tylko te, które są przydatne. Ja używam segregatorów i teczek do spraw bieżących, pudełka z Ikei do gromadzenia archiwum, szuflad biurka (ewentualnie korytka plastikowe) oraz inne drobne akcesoria. Notatki i kalendarz prowadzę w wersji elektronicznej – o narzędziach elektronicznych, czy inaczej „wirtualnych” w następnym wpisie.