Dziś muzyczny akcent wielkanocny.
W Fotosferze Stojaqa uległ zmianie układ menu. W zamian „Galerii” pojawiła się zakładka „Moja galeria”, która jest linkiem do moich zdjęć na portalu Świat Obrazu. Zapraszam do odwiedzin.
Sobota – 12 kwietnia 2014 roku. Dzień wyjątkowy, bo w większości spędzony w wagonie pociągu Ko-Piernik. Tego dnia widziałem rekordową liczbę fotografujących ludzi. To była setka, jeśli nie tysiące. Jeszcze nigdy nie widziałem tyle odpalonych aparatów, tylu modeli, rodzajów – od smatrfonów, przez zwykłe kompakty, bezlusterkowce, APS-C do pełnej klatki, z nadłuższymi obiektywami świata. Ko-Piernik to sprawił…!W taki oto sposób pojawia się na Fotosferze pierwszy wpis o tematyce kolejowej. Kolej ma w sobie coś romantycznego (oczywiście jeśli wyłączymy z tego biznes, politykę, związki zawodowe, UTK, itp…). Kolej jest ze mną, a ja przy niej, od 30 lat. Postaram się, aby na Fotosferze była ona troszkę tajemnicza, przyjazna, nietuzinkowo pokazana ….
OL49, OM-D E-M1, 64mm, f/3.5, s 1/10
David duChemin, autor wielu ciekawych książek o fotografii, w wydawnictwie pod tytułem „Język Fotografii” definiuje, co Jego zdaniem oznacza sformułowanie „dobre zdjęcie”. Zatem jest ono „… fotografią wyrażającą to, co chciałeś wyrazić i pokazującą owo przesłanie widzom w najmocniejszy i najbardziej oczywisty sposób”. Jak widać David nic nie pisze o konstrukcji kadru, trójpodziale, ekspozycji itp. To dość kontrowersyjna definicja, która jednak daje nam fotoamatorom nadzieję na robienie „dobrych zdjęć”. Definicja ta odwołuje się nie do techniki, czy ogólnie przyjętych zasad, lecz do tego, jak odbierze nasze dzieło widz. To właśnie widzowie są dla nas najważniejsi i najważniejsze są ich wrażenia po oglądnięciu fotografii. Zdjęcie, które powoduje zatrzymanie wzroku widza, które daje pole do szerokiej interpretacji, powinno być celem każdego fotografa. Z czym kojarzy się nazwa gazpacho? Przecież to oczywiste – hiszpańska zupa, wywodząca się z Andaluzji, nie wymagająca gotowania i podawana na zimno. Ale Gazpacho to również norweska grupa z pogranicza art i prog rocka, grająca w składzie: Jan-Henrik „O” Ohme (wokal), Jon-Arne Vilbo (gitara, programming), Thomas Andersen (klawisze, programming), Mikael Krømer (skrzypce, mandolina, gitara rytmiczna), Lars Eric Asp (perkusja) oraz Kristian „Fido” Torp (bas). Fascynacje muzyczne członków grupy to między innymi Marillion, Porcupine Tree, Kate Bush, Muse, Pink Floyd, Radiohead. Dyskografia grupy: Bravo (2003 r), When Earth Lets Go (2004), Firebird (2005), Night (2007), Tick Tock (2009), A Night At Loreley (2010), Missa Atropos (2011), London (2011), Ghosts (2012) i Demon (2014). To właśnie ostatnią z wymienionych płyt muzycy zaczęli promować na trasie koncertowej, która rozpoczęła w dniu 4 kwietnia 2014 roku się w warszawskiej Progresji. Koncert bardzo udany, muzycy w doskonałej formie. Dodatkowym smaczkiem była bardzo kameralna atmosfera w Progresji oraz szczególnie miłe towarzystwo na wspólnej ławeczce: koncert oglądałem i nareszcie zamieniłem kilka słów z legendą muzyczną radiowej Trójki Panem Piotrem K, który jest niewątpliwym twórcą mojego muzycznego gustu.Do tematu „Gazpacho” wrócę pewnikiem w fotograficznej odsłonie…
O samotnym drzewie już było muzycznie, teraz otwieram galerię zdjęć z motywem przewodnim w postaci samotnego drzewa.
